اینست البرزی که دوست می داشتم،البرزی که دوست می دارم

غروب امروز دلم گرفته بود.مثل هزاران البرزی دیگر دنیا که دلشان پر می زند برای این امکان، گفتم بروم دم در دبیرستانم،به یاد خاطرات و دوستانی که هر کدام در قاره ای هستند وسالهای خوش تین ایجری طوافی کنم کوچه مدسه را.
بزرگ با فونت آبی بالای سردرمان تابلویی زده اند:
"مدرسه فوتبال ناصر حجازی در دبیرستان البرز برای ترم تابستان ثبت نام می کند."
دکتر مجتهدی را که درک نکردیم،صورت جدی و مهربان باقر دزفولیان عزیز یادم آمد و بچه های کلاس یک ده ، کلا سی که ده نفر رتبه زیر صد داشت .

...

خوشحالم دوربین ندارم تا عکسش را بتوانم بگذارم اینجا