...
در سفری به جنگل ابر،از هرکدام از روستاییان،چه پیر چه جوان ،وقتی نظرشان در مورد ساخت جاده در دل جنگل می پرسیدیم بی ذره ای درنگ ابراز خوشحالی میکردند. می گفتند مردم راحت تر و بیشتر از قبل برای بازدید به اینجا می آیند و در آمد بیشتری خواهیم داشت ،قیمت زمین ها مان زیاد می شود.
به غیر از تخریب فیزیکی جنگل و تخریب بصری چشم انداز آن توسط جاده، وحشت اصلی ما هجوم مسافران از دور و نزدیک بدون در نظر گرفتن و لحاظ شدن ظرفیت برد Carring capacity منطقه است.
می دانیم سازمان محیط زیست و منایع طبیعی و یا گردشگری قدرتمند و وظیفه شناسی وجود ندارد که طرح و برنامه ای برای جلوگیری ازبهره برداری بی رویه از طبیعت تقریبا بکر منطقه داشته باشند ومشخص کنند چه تعداد چادر و در کجاها می تواند بر پا شود درآنجا و و نظارت داشته باشند بر تعداد بازدید کنندگان.
می دانیم با فرهنگ فعلی ایرانیان ،در میان مه همیشگی جنگل زباله پر خواهد شد،ویلا سازان حمله خواهند کرد به منطقه.
مردم بومی جنگل ابر(ایران) بدلیل فقر و بی سوادی ارزش طبیعت سرزمینشان را نمی دانند حتی منافع بلند مدت مادی خود را نمی توانند تشخیص دهند.حکومت بی لیاقت ودولت با پول نفت فراوان وسازمانهای عریض و طویلش ناکار آمد است و آن کار دیگر می کنند.
شکل گیری جامعه مدنی قدرت مند آخرین نقطه امید ست . ان جی او ها ی بازمانده در حوزه محیط زیست و تشکل های دانشجویی این دانشگاهها اگر دغدغه جدی دارند در حد قدرتشان باید اطلاع رسا نی و فرهنگ سازی کنند در میان مردم بومی اطراف این مناطق حساس طبیعی ایران.
به غیر از تخریب فیزیکی جنگل و تخریب بصری چشم انداز آن توسط جاده، وحشت اصلی ما هجوم مسافران از دور و نزدیک بدون در نظر گرفتن و لحاظ شدن ظرفیت برد Carring capacity منطقه است.
می دانیم سازمان محیط زیست و منایع طبیعی و یا گردشگری قدرتمند و وظیفه شناسی وجود ندارد که طرح و برنامه ای برای جلوگیری ازبهره برداری بی رویه از طبیعت تقریبا بکر منطقه داشته باشند ومشخص کنند چه تعداد چادر و در کجاها می تواند بر پا شود درآنجا و و نظارت داشته باشند بر تعداد بازدید کنندگان.
می دانیم با فرهنگ فعلی ایرانیان ،در میان مه همیشگی جنگل زباله پر خواهد شد،ویلا سازان حمله خواهند کرد به منطقه.
مردم بومی جنگل ابر(ایران) بدلیل فقر و بی سوادی ارزش طبیعت سرزمینشان را نمی دانند حتی منافع بلند مدت مادی خود را نمی توانند تشخیص دهند.حکومت بی لیاقت ودولت با پول نفت فراوان وسازمانهای عریض و طویلش ناکار آمد است و آن کار دیگر می کنند.
شکل گیری جامعه مدنی قدرت مند آخرین نقطه امید ست . ان جی او ها ی بازمانده در حوزه محیط زیست و تشکل های دانشجویی این دانشگاهها اگر دغدغه جدی دارند در حد قدرتشان باید اطلاع رسا نی و فرهنگ سازی کنند در میان مردم بومی اطراف این مناطق حساس طبیعی ایران.
باید روی دولت و اساتید دانشگاه ها فشاربیاورند تا مجبور به کنش در این زمینه و حمایت از طرحهای حفا ظت با مشارکت مردمی شوند.
مشکل فقط وزیرراه بی سواد و قلدری که بلدوزرهایش را بدون هیچ ارزیابی زیست محیطی به دل حساسترین اکوسسیتم های ایران می فرستد نیست. مشکل سازمان محیط زیست و منابع طبیعی بی عرضه مان هم نیستند که نمی توانند بنا بروظیفه قانونی شان جلوی تخریب را بگیرند.
مردم روستایی(ایران زمین) انقدر با ارزشهای طبیعت زیستگاهشان بیگانه اند که از تخریب آن شاد می شوند.
مشکل فقط وزیرراه بی سواد و قلدری که بلدوزرهایش را بدون هیچ ارزیابی زیست محیطی به دل حساسترین اکوسسیتم های ایران می فرستد نیست. مشکل سازمان محیط زیست و منابع طبیعی بی عرضه مان هم نیستند که نمی توانند بنا بروظیفه قانونی شان جلوی تخریب را بگیرند.
مردم روستایی(ایران زمین) انقدر با ارزشهای طبیعت زیستگاهشان بیگانه اند که از تخریب آن شاد می شوند.
...
...
به یاداتوبوس هایی که با سرنشینانشان بازداشت شدند،یاد بامداد خسته
4 comments:
link e "bamdad e khasteh..." be rezvaneh vasl mishe.
چطوری کچل ؟
mehdiakharin bare peygham mizaram!!!del vasat tangiid kachall amar az khodet nemikhaii bedii?? jedan nemirese comentam?? off haro ham ke javab nemidi...injoori naboodi u...chet shode baba... ajab adami hastyaaa...ah ah...kam kamak momkene kami halam azat be ham bokhore ha...
vali in vasat ye chizi hast...yeki ham bayad ye pooli be mardom e roostaie bedeh...yani nemisheh ke man o to e mohit zisti fesharo niarim begim ey val kharab nashod, digeh khodafez ma raftim tehran! bayad ye dar amad e jaygozin bashe, bayad besheh ba ye chizi, ke behtarin esh shoghl o pool eh (ke fekr konam daghighan mishe mosavi e jaddeh!...ba tanaghoz residam...he he...)oon roostaie ro ghane'a kard ke sabr kon va arzesh e zaminet ro baadan befam.
Post a Comment