با وجود خوشحالی بسیارم از اینکه امروز در دانشگاه یک بار دیگر صدای اعتراض و مرگ بر استبداد پیچیده شد ولی چند نکته حاشیه ذهنم را گرفته.
تمام برنامه ریزی و سازمان دهی اعتراضات امروز دانشجویان دانشگاه تهران،حتی سخنرانی ها،از سوی بیست سی نفر از دانشجویانی از کلیه دانشگاه های شهر تهران که 90%شان ستاره دار وممنوع التحصیل واخراج شده اند انجام شد.حدود دویست نفر دیگر دانشجویانی، مثل خودم، بودند که برایشان مهم است این روز زنده بماند و صدای اعتراضی بلند شود و برای حمایت می آییم و بقیه دو هزار نفر صرفا تماشاچیانی بودند که حتی گاهی داشتند مسخرگی می کردند.
فقط کافی است بطور جدی آن بیست سی نفر اخراجی و محروم از تحصیل را ،که گویا از همه زندگی شان در راه اهدافشان گذشته اند و سر سکوت ندارند،به دانشگاه راه ندهند.کل صدای اعتراض خاموش خواهد شد.
...
وقتی بچه ها در بالای 16 آذر را می شکستند،ده نفر از داخل دانشگاه در را تکان می دادند و ده نفر جوان دیگر از بیرون و در خیابان بودند که در را هل می دادند تا بشکند. این اتفاق جلوی پلیس ضد شورش و سرهنگ پر ستاره اتفاق می افتاد.اگر اراده می کردند حداقل آدم هایی را که در خیابان داشتند در را می شکستند می توانستند دستگیر کنند.
با مهربانی عجیبی به آدم هایی که در خیابان کمک کردند در شکسته شود کاری نداشتند.وعجیب است؟!
...
نکته آخر؛ بی علاقگی، حتی نفرت،فعالان اصلی دانشجویی از خاتمی است. دانشجویان فعالی که در این چند سال هزینه بسیاری داده اند.مجید توکلی که بعد از 15 ماه حبس و انفرادی در دولت مهر ورز نهم [در کمال شجاعت]به میان دانشجویان آمده بود و با اعتماد به نفس و پختگی سخنرانی تندی کرد وتاکید داشت می خواسته بخش عمده سخنرانی اش را در انتقاد از شخص اول کشور و مقام رهبری انجام دهد ولی به خواسته دانشجویان تحکیم از اینکار به اجبار خودداری کرده و می گفت یکی از نقاط ضعف جنبش دانشجویی خود سانسوری حاکم بر آنست.در بخش اصلی صحبتهایش اصرار داشت خاتمی و احمدی نژاد برای جنبش دانشجویی هیچ فرقی با هم ندارند!(انگار نه انگار در دولت احمدی نژاد آنهمه بلا متحمل شدند و با بلدوزر انجمن دانشکده شان ،جایی که در دوران خاتمی هر سال جشنواره تابستانی دگر اندیشان با شکوه برگزار می شد را با خاک یکسان کرده اند.)
ضد خاتمی بودن ناشی از رادیکالیسم انقلابی چپ های لنینیست را می فهمم ولی علت ضد خاتمی بودن این نیروهای دموکرات را،نه!
تمام برنامه ریزی و سازمان دهی اعتراضات امروز دانشجویان دانشگاه تهران،حتی سخنرانی ها،از سوی بیست سی نفر از دانشجویانی از کلیه دانشگاه های شهر تهران که 90%شان ستاره دار وممنوع التحصیل واخراج شده اند انجام شد.حدود دویست نفر دیگر دانشجویانی، مثل خودم، بودند که برایشان مهم است این روز زنده بماند و صدای اعتراضی بلند شود و برای حمایت می آییم و بقیه دو هزار نفر صرفا تماشاچیانی بودند که حتی گاهی داشتند مسخرگی می کردند.
فقط کافی است بطور جدی آن بیست سی نفر اخراجی و محروم از تحصیل را ،که گویا از همه زندگی شان در راه اهدافشان گذشته اند و سر سکوت ندارند،به دانشگاه راه ندهند.کل صدای اعتراض خاموش خواهد شد.
...
وقتی بچه ها در بالای 16 آذر را می شکستند،ده نفر از داخل دانشگاه در را تکان می دادند و ده نفر جوان دیگر از بیرون و در خیابان بودند که در را هل می دادند تا بشکند. این اتفاق جلوی پلیس ضد شورش و سرهنگ پر ستاره اتفاق می افتاد.اگر اراده می کردند حداقل آدم هایی را که در خیابان داشتند در را می شکستند می توانستند دستگیر کنند.
با مهربانی عجیبی به آدم هایی که در خیابان کمک کردند در شکسته شود کاری نداشتند.وعجیب است؟!
...
نکته آخر؛ بی علاقگی، حتی نفرت،فعالان اصلی دانشجویی از خاتمی است. دانشجویان فعالی که در این چند سال هزینه بسیاری داده اند.مجید توکلی که بعد از 15 ماه حبس و انفرادی در دولت مهر ورز نهم [در کمال شجاعت]به میان دانشجویان آمده بود و با اعتماد به نفس و پختگی سخنرانی تندی کرد وتاکید داشت می خواسته بخش عمده سخنرانی اش را در انتقاد از شخص اول کشور و مقام رهبری انجام دهد ولی به خواسته دانشجویان تحکیم از اینکار به اجبار خودداری کرده و می گفت یکی از نقاط ضعف جنبش دانشجویی خود سانسوری حاکم بر آنست.در بخش اصلی صحبتهایش اصرار داشت خاتمی و احمدی نژاد برای جنبش دانشجویی هیچ فرقی با هم ندارند!(انگار نه انگار در دولت احمدی نژاد آنهمه بلا متحمل شدند و با بلدوزر انجمن دانشکده شان ،جایی که در دوران خاتمی هر سال جشنواره تابستانی دگر اندیشان با شکوه برگزار می شد را با خاک یکسان کرده اند.)
ضد خاتمی بودن ناشی از رادیکالیسم انقلابی چپ های لنینیست را می فهمم ولی علت ضد خاتمی بودن این نیروهای دموکرات را،نه!
...
No comments:
Post a Comment