خس و خاشاک تویی/دشمن این خاک تویی

در عجبم چگونه توانستند تظاهرات به این مسالمت آمیزی را به خشونت بکشند.در اکثر لحظات حتی اگر کسی می خواست شعاری بدهد هم اطرافیان از او می خواستند آرام باشد و راهپیمایی در سکوت باشد.از جلوی پایگاه مقاومت بسیج خ.آزادی که می گذشتند به جای شعار توپ،تانک،بسیجی...جمعیت شعار دادند: بسیجی واقعی/همت بود و باکری !
روی پلاکاردی نوشته بود:دو ضربدر دو=بیست و چهار میلیون، ومی گفتند:
رای ما رو دزدیدن/دارن باهاش پز می دن !
ولی در آخر کار جاییکه مردم در حال متفرق شدن و بازگشت به خانه هایشان بودند بازهم آنچنان تنش و خشونتی ایجاد کرده اند که هشت نفر کشته دادیم.
شب قبل هم کوی را به خون کشیده بودند. به نظر می رسد قصد تن دادن به خواست مردم را ندارند .نمی دانم با این عدم بردباری و لج بازی و خشونت عریان حاکمیت جامعه مان به کدام سو خواهد رفت؟
دوستم تعریف می کرد دیروز صحنه ای را در تهران دیده که بسیار گویاست:
پیر زنی در خیابان پیش پلیس ضد شورش رفته بوده و به آنها می گفته:پسرم چرا رو در روی هموطنان و مقابل مردم خود می ایستید؟و پلیس گارد جواب داده:مهم اینست که رو در روی خدا قرار نگیریم!!!
و این چکیده تفکر غالب نظام است که آ نرا با موفقیت در ذهن بخش بزرگی از عواملشان نهادینه کرده اند.